Eerste weken

Hello agian,

De eerste twee weken zijn alweer voorbij gevlogen.
Het eerste weekend ben ik wezen stappen, uiteten geweest en zijn we met heel veel Stenden studenten naar een champagneontbijt geweest. Het uiteten was gezellig en ik heb hier struisvogel gegeten.
Voor het champagneontbijt werden we door taxibusjes naar een resort hier een half uur vandaan gebracht. Dit was een mooi en luxe resort. Het champagneontbijt was goed en de champagne was ook goed te doen. Het resort had ook een zwembad en een soort van taxi die je bracht naar het strand. Dit heb ik ook gedaan en was zeker de moeite waard.

Na het weekend was het weer tijd voor een normale schoolweek. Ik hoef maximaal 5 uur in de week naar school. Studentenleven in Zuid-Afrika is zwaar, niet normaal.

Afgelopen vrijdag ben ik samen met twee andere dames naar Grahamstown geweest. Dit is een soort van studentstadje een half uurtje landinwaarts vanaf Port Alfred. We zijn hier naar toe gegaan met een taxi en wat was de rit erheen mooi. De ene keer kon je heel ver zien met bergen op de achtergrond en de andere keer had je dal als uitzicht. Eenmaal aangekomen bij dit stadje offcourse gewinkeld en lekker in het park gelegen. op de terugweg zijn we nog gestopt bij de grootste ananas ter wereld, zie foto`s.
Helaas werd ik zaterdagavond ziek, griep en overgeven, maar ben nu gelukkig weer beter.

Aangezien ik hier heel veel vrije tijd heb doordeweeks, kwam ik op het idee om vrijwilligerswerk te gaan doen in de townships van Port Alfred. Heb ervoor gekozen om iets met kinderen te gaan doen en gelukkig werd ik geplaatst bij een preschool. Vandaag 24-2-2016 was mijn eerste dag bij de New rest preschool. Wist niet echt wat ik er van moest verwachten, maar had er super veel zin in, een keer wat anders. Bij binnenkomst werd ik meteen welkom geheten door de directrice en zij legde mij meteen uit wat ze hier doet en wat ik moet gaan doen. Het is de bedoeling dat ik een andere vrijwilliger help met projecten, eten geven, spelen en natuurlijk orde houden. Dit is best lastig, aangezien de kinderen geen Engels verstaan en ik geen Afrikaans of Xhosa kan, maar toch is het me gelukt. De kinderen zijn superschattig en zitten meteen aan je en praten met je. Ze noemden me zelf meteen al mamma, oftewel ik heb nu opeens 29 kinderen erbij. De directrice vond het ook fijn dat ik er was en nodigde me uit om volgende keer langer te blijven zodat ik ook mee kon lunchen. Superleuk.

Dit was het dan wat ik tot nu toe weer voor leuks allemaal heb beleefd.

Tot snel